تفريحي سرگرمي

از مشكلات اصلي خبرنگاران نمي توان گذشت

بار ديگر در آستانه روز خبرنگار هستيم و بهتر است حرف ها و درد دل هاي خود را (به اميد آنكه گوش شنوايي باشد) در اين فرصت فراهم شده بيان كنيم.

من رسماً كار روزنامه نگاري را از سال 1374 از «صبح ساحل» آغاز كردم و در نشريات ديگري چون «اميد ساحل»، «دريا»، «مرجان» ، «گامرون» و «صدف» ادامه دادم و  با سابقه فعاليت نسبتا طولاني اين حقير در مطبوعات، كاملا به ياد دارم كه تا قبل از شهادت شهيد صارمي در سال 1377، روزي با عنوان«روز خبرنگار» نداشتيم و فقط در روز قلم در كنار تجليل از اهالي قلم و نويسندگان و ناشران از تعدادي روزنامه  نگار و خبرنگار نيز تقدير به عمل مي آمد.

اما اكنون هر سال در 17 مرداد، مراسمي با شكوه به منظور تجليل از اصحاب رسانه و خبرنگاران در جاي جاي كشور برگزار مي شود و صرف نظر از ارزش مادي هدايايي كه به خبرنگاران و روزنامه نگاران اهدا مي شود، نفس كلي كار بسيار ارزشمند است و بايد اقدام مسئولان را ستود. بماند كه برخي از همكاران از نحوه انتخاب خبرنگاران برتر دلخور  شده و  گاهي لب به اعتراض مي گشايند. در ديگر قشرها نيز اين اتفاق ها مي افتد و امري طبيعي است، ولي ما بايد در مقابل خبرنگاراني كه خون خود را در راه آگاهي بخشيدن به جامعه نثار كردند سر تعظيم فرود آوريم و صبور باشيم.

 به عقيده اينجانب همه خبرنگاران و عوامل اجرايي رسانه ها زحمت مي كشند و شايسته تقدير هستند اما نمي توان همه آنها را به عنوان نمونه انتخاب كرد. البته شيوه انتخاب خبرنگار نمونه و برتر  در استان هرمزگان احتمالا بيشتر بر اساس حضور مستمر افراد در جلسات، جسارت ابراز نظر، فن بيان و اطلاعات عمومي آنان است و شايد اين انتخاب مناسبي نباشد و بهترين روش اين است كه بر اساس ارزيابي آثار آنان توسط هيئت داوران يا با انجام نظرسنجي از اهالي رسانه باشد. به هر حال تا ساز و كار آن فراهم نشود انتخابها چندان دقيق نبوده ولي باز هم جاي تشكر از مسئولان دارد.

از اين موضوع كه بگذريم از مشكلات اصلي خبرنگاران و اهالي مطبوعات نمي توان گذشت. برگزاري مراسم تجليل از خبرنگاران در يك روز از سال جنبه نمادين دارد و حتي اگر همه آنها را هم به عنوان نمونه انتخاب كنند مشكلات آنها رفع نمي شود. مدتهاست كه خبرنگاران با سيلي صورت خود را سرخ نگه داشته اند و در انتظار بسته هاي حمايتي موثر دولت هستند. مسكن خبرنگاران استان هرمزگان هنوز به سرانجام مشخصي نرسيده، اكثر نشريات در آستانه ورشكستگي هستند و بزرگترين دلهره و دغدغه اهالي مطبوعات عدم ثبات شغلي است، چرا كه اگر نشريات تعطيل شوند خبرنگاري باقي نخواهد ماند كه مورد تجليل قرار بگيرند. انشاء ا... كه مسئولان، امسال فكري اساسي براي خبرنگاران و اهالي رسانه كرده باشند.