گفتماني بر"ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوري بقا"
گفتماني بر"ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوري بقا"
هشدار يكم: اين نوشته ممكن است طولاني باشد،در نتيجه توصيه ميشود آن دسته از افراد كه دنبال جملات قصار هم نوع "مينيمالهاي براي زندگي" ميگردند، زحمت خواندن اش را به خود ندهند.
هشدار دوم: اين نوشته به شدت قلب مركزگرايي نوع ايراني آريايي را نشانه گرفته است لذا نگارنده توصيه مينمايد كساني كه خود را در دايره ي ايران آريايي بزرگ تعريف ميكنند،از خواندنش پرهيز نمايند!
هشدار سوم: دوستاني كه به نوشته انتقادي وارد مينمايند خواهشا قبل از نوشتن انتقاد خود را از چهارچوب سانتيمانتاليزم نوع غربي رها سازند و به ديكتاتوريت و واكنش به ديكتاتوريت كاملا واقعگرايانه بنگرند!
***
1:چرا اسلحه؟:
"دشمن براي رفتار خود معيارهاي كاملاً مشخصي دارد. او ميگويد: "با من كنار بياييد تا باقي بمانيد، سلطه من را بپذيريد تا از يورش مرگبار من در امان باشيد". هر كانون فعاليت كه به اين تسليم بلاشرط گردن نگذارد - حوزه عملش هر چه ميخواهد باشد - يك كانون خطر محسوب ميشود، و اگر نتواند بقاي خود را بر دشمن تحميل كند كاري جز اين ندارد كه در انتظار حمله نابودكننده بنشيند. هيچ چيز براي دشمن خوشحالكنندهتر از اين نيست كه ما قرباني بيآزاري باشيم. به هر كسي كه در سنگر مانده است شليك ميكند، يا بايد به هر ضربه با ضربهاي پاسخ داد يا از سنگر بيرون آمد و پرچم برافراشت. هيچ مرگي بيش از در سنگر ماندن و شليك نكردن زودرس نيست."( ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوري بقا- چريك فدايي امير پرويز پويان)
***
مهدي بازرگان در محاكمه نظامي خود در سال 1342 گفته بود: «ما آخرين گروهي هستيم كه با زبان قانون و به شيوه مسالمتآميز با شما سخن ميگوييم. با محكوم كردن ما، ملت خاموش نميشود بلكه با زبان ديگري با شما سخن خواهد گفت... .»
سالها از محاكمه نظامي بازرگان گذشته است، حكومت پهلوي توسط انقلابي مردمي سرنگون شد اما انقلاب به دليل كج فهمي اجتماعي و خوانش نادرست نيروهاي پيشرو توسط ديكتاتوريت وحشتناك اسلامي مصادره به مطلوب گشت. ديكتاتوريتي كه روي ديگر ارتجاع از نوع اسلامي آخوندي را نشان داد. در همان حال جمهوري اسلامي از همان آغاز سركار آمدنش با جنبش كوردستان به دليل ماهيت آزادي خواهانه ي جنبش كورد دچار تضاد ماهيتي گشت. تضادي كه تا هم اكنون هم به قوت خود باقي است.
احزاب سياسي فعال جنبش با وجود خواسته هاي برحقشان و به دليل خصلت توتاليتر جمهوري اسلامي مجبور به دفاع مشروع گشتند و اين دفاع مشروع تا هم اكنون هم به خودي خود باقي است.
اما چرا اسلحه؟
دست بردن به اسلحه را قبل از هرچيزي بايد درماهيت و خصلت رژيم توتاليتر تحليل كرد.
در واقع مي توان سياست توتاليتر را به مجموعه ويژگي هاي مبتني بر چهار استدلال اصلي تقليل داد. استدلال هايي كه مشخصه اصلي ساختار اجتماعي ـ اقتصادي و توجيه ايدئولوژيك يك سيستم هستند:
الف) نوعي نگاه ايدئولوژي رسمي انحصارطلب و تماميت خواه بر طرد تمام ديدگاه ها و جريانات ديگري و مخالف استوار است.
ب) يك حركت و جنبش سراسري كه خواهان برابري تمام اقشار و طبقات اجتماعي است اما خود بر محوريت يك رهبريت تماميت خواه و انحصار طلب شكل گرفته است كه خصلتي اقتدار گرا هم دارد
ج) كنترل همه جانبه بر وسايل ارتباطي و ابزارهاي سركوب.
د) هدايت بوروكرايتك اقتصاد و روابط اجتماعي از طريق كنترل دولتي يا جامعه پذيري.
در چنين رژيمي به دليل كاركرد ماهوي كه دارد همه ابزارهاي ممكنه براي تغيير گفتمان رژيم به بن بست ميرسد لذا نيروي مخالف به جز اسلحه راه ديگري را در پيش رو نخواهد ديد!
رژيم توتاليتر امكان هرگونه ديالوگ و گفتوگويي را با مخالفانش از ميان برداشته است و هيچ زباني جز زبان سلاح اين مونولوگ را بدل به ديالوگ نميكند!
دكتر قاسملو در اين رابطه معتقد است: "مبارزه مسلحانه حاصلِ به بن بست رسيدن گفتمان و ديالوگ با رژيم جمهوري اسلامي، به ضرورت تبديل شد!"
2: فصل سكوت اسلحه:
مبارزات سياسي جنبش كوردستان شاخصه اي چند وجهي دارد كه مبارزه مسلحانه يكي از وجه هايش به حساب مي آيد.
بعد از سركار آمدن دولت اصطلاحات در چهارچوب رژيم توتاليتر جمهوري اسلامي،جنبش كوردستان به دليل كم كردن ميزان خسارت جنبش و بهانه ندادن به دستگاه سركوب حاكميت تصميم به مسكوت كردن صداي اسلحه گرفت، احزاب مشاركت كننده در جنبش تا عمق خاك اقليم كوردستان عقب نشيني كرده و مبارزه ي خود را در بعدهاي مدني تعريف نمودند. سكوتي كه به فاصله ي زماني بيست ساله اي انجاميد. اما رژيم جمهوري اسلامي به دليل ماهيت توتاليتر و اقتدارگرايش به هيچ عنوان توانايي استفاده از امتياز داده شده از طرف جنبش كوردستان را نداشت،لذا از نبود راديكاليزم مسلحانه بر عليه خود، شروع به قلع و قمع تمام مخالفين اش علي الخصوص در جنبش كوردستان نمود، حاصل اين بيست سال سكوت چيزي نبود جز ترورهاي كور، تماميت خواهي بيشتر رژيم( تماميت خواهي كه با صدور انقلاب و ايدئولوژي شيعي-ايراني به مرحله اجرا در آمد) امنيتي شدن بيشتر فضاي كوردستان و همچنين سلطه بيشتر نيروهاي امنيتي بر تمام شاكله قدرت و سيستم اجرائي حاكميت. جمهوري اسلامي از سكوت نيروهاي راديكال چنان پا را فرا گذاشت كه حتي بانگ تمام شدن جنبشي در كوردستان را در بوق و كرنا كرد! در همان حال با نبود نيروهاي رهايي بخش در جغرافياي سياسي كوردستان دستگاه امنيتي حاكميت تصميم به:
الف) اسميلاسيون فرهنگي كوردستان
ب) اجير نيروهاي بومي بر عليه مردم كوردستان
ج) امنيتي كردن بيشتر فضاي كوردستان
گرفت.
جمهوري اسلامي هر صداي ممكن را با بهانه ي امنيتي در نطفه خفه نمود. بيست سال سكوت اسلحه حاصلي نداشت جز افسارگسيختگي بيشتر توتاليتاريزم.
3:زمان چيدن ميوه توتاليتاريزم! :
رژيم توتاليتر به دليل ماهيتي كه دارد در امنيت كيانش سعي ميكند تمام نيروهاي مخالفش را حذف نمايد، همچنين در اين امنيت شروع به گسترش مرزهاي تحت سلطه ي اش ميكند حتي مرزهايي بيرون از چهارچوب جغرافيايي خويش، در همان حال سيستم جامعه پذيري را دنيال مينمايد، رژيم توتاليتر به شدت با ابزار رسانه و همچنين آموزش اجتماعي افكار عمومي جامعه را به سوي نيازها و منافع خويش سوق ميدهد،همچنين رژيم توتاليتر با ارائه آپشنهاي خاص خود دست به معامله ديپلوماتيك با جامعه جهاني ميزند، معامله اي دو سر برد! امتياز دادن به خارج در قبال سكوت در برابر سركوب.
جمهوري اسلامي تا هم اكنون در پيش برد اين ماهيت موفق عمل نموده است!
الف) جمهوري اسلامي در اين چند سال توانسته است افكار عمومي مركز را تحت شعاع قرار دهد و مركز جغرافياي ايران را هم سو با سياستهاي سلطه آميزش قرار دهد.( براي نمونه فقط كافي است به هم انديشي طيف وسيعي از به نام اپوزسيون ايراني جمهوري اسلامي با سياستهاي جمهوري اسلامي بنگريد يا همگرايي تفكر امثال عليزاده، نگهدار و غيره... با سياستهاي سركوبگرانه جمهوري اسلامي، يا ميتوانيد حجم استقبال ايرانيان با شخصيت تروريستي به نام قاسم سليماني را در نظر بگيريد يا نگاه فراگير ايرانيان به موضوع كوردستان و هم سو بودن تفكرشان با جمهوري اسلامي)
ب) رژيم توتاليتر جمهوري اسلامي در سطح منطقه اي به دليل امنيت كيان اش توانسته است صدور انقلابش را تا مرزهاي سعودي،لبنان،فلسطين،بحرين، افغانستان، عراق، سوريه، سومالي، نيجريه و غيره به مرحله اجرا بگذارد.
ج) جمهوري اسلامي با حل موضوع هسته اي خويش توانسته است افكار عمومي غرب را به سوي خود جلب نمايد و همچنين در قبال حل موضوع هسته اي سكوت جوامع غربي را در برابر نقص حقوق بشر به دست آورد.
در چنين فضايي و چنين امنيتي، ساده انگارانه است انتظار داشته باشيم جمهوري اسلامي در برابر مبارزه اي صرف مدني شروع به عقب نشيني خواهد كرد. ضرورت اسلحه براي تبديل منولوگ به ديالوگ اصلي ترين هدف جنبش رهايي بخش كوردستان از مبارزه مسلحانه بايد در اين مقطع زماني باشد. يك مبارزه راديكال ميتواند هم افكار عمومي جامعه مركز را از يوغ همسان سازي توتاليتاريزم رها سازد، هم امنيت ماهوي رژيم را به چالش كشد هم در همان حال صدور انقلاب رژيم را دچار كشيدگي سياسي نمايد.
در چنين فضايي ميتوان اميد داشت اسلحه منولوگ را به ديالوگ تبديل نمايد.
برچسب: ،
هشدار يكم: اين نوشته ممكن است طولاني باشد،در نتيجه توصيه ميشود آن دسته از افراد كه دنبال جملات قصار هم نوع "مينيمالهاي براي زندگي" ميگردند، زحمت خواندن اش را به خود ندهند.
هشدار دوم: اين نوشته به شدت قلب مركزگرايي نوع ايراني آريايي را نشانه گرفته است لذا نگارنده توصيه مينمايد كساني كه خود را در دايره ي ايران آريايي بزرگ تعريف ميكنند،از خواندنش پرهيز نمايند!
هشدار سوم: دوستاني كه به نوشته انتقادي وارد مينمايند خواهشا قبل از نوشتن انتقاد خود را از چهارچوب سانتيمانتاليزم نوع غربي رها سازند و به ديكتاتوريت و واكنش به ديكتاتوريت كاملا واقعگرايانه بنگرند!
***
1:چرا اسلحه؟:
"دشمن براي رفتار خود معيارهاي كاملاً مشخصي دارد. او ميگويد: "با من كنار بياييد تا باقي بمانيد، سلطه من را بپذيريد تا از يورش مرگبار من در امان باشيد". هر كانون فعاليت كه به اين تسليم بلاشرط گردن نگذارد - حوزه عملش هر چه ميخواهد باشد - يك كانون خطر محسوب ميشود، و اگر نتواند بقاي خود را بر دشمن تحميل كند كاري جز اين ندارد كه در انتظار حمله نابودكننده بنشيند. هيچ چيز براي دشمن خوشحالكنندهتر از اين نيست كه ما قرباني بيآزاري باشيم. به هر كسي كه در سنگر مانده است شليك ميكند، يا بايد به هر ضربه با ضربهاي پاسخ داد يا از سنگر بيرون آمد و پرچم برافراشت. هيچ مرگي بيش از در سنگر ماندن و شليك نكردن زودرس نيست."( ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوري بقا- چريك فدايي امير پرويز پويان)
***
مهدي بازرگان در محاكمه نظامي خود در سال 1342 گفته بود: «ما آخرين گروهي هستيم كه با زبان قانون و به شيوه مسالمتآميز با شما سخن ميگوييم. با محكوم كردن ما، ملت خاموش نميشود بلكه با زبان ديگري با شما سخن خواهد گفت... .»
سالها از محاكمه نظامي بازرگان گذشته است، حكومت پهلوي توسط انقلابي مردمي سرنگون شد اما انقلاب به دليل كج فهمي اجتماعي و خوانش نادرست نيروهاي پيشرو توسط ديكتاتوريت وحشتناك اسلامي مصادره به مطلوب گشت. ديكتاتوريتي كه روي ديگر ارتجاع از نوع اسلامي آخوندي را نشان داد. در همان حال جمهوري اسلامي از همان آغاز سركار آمدنش با جنبش كوردستان به دليل ماهيت آزادي خواهانه ي جنبش كورد دچار تضاد ماهيتي گشت. تضادي كه تا هم اكنون هم به قوت خود باقي است.
احزاب سياسي فعال جنبش با وجود خواسته هاي برحقشان و به دليل خصلت توتاليتر جمهوري اسلامي مجبور به دفاع مشروع گشتند و اين دفاع مشروع تا هم اكنون هم به خودي خود باقي است.
اما چرا اسلحه؟
دست بردن به اسلحه را قبل از هرچيزي بايد درماهيت و خصلت رژيم توتاليتر تحليل كرد.
در واقع مي توان سياست توتاليتر را به مجموعه ويژگي هاي مبتني بر چهار استدلال اصلي تقليل داد. استدلال هايي كه مشخصه اصلي ساختار اجتماعي ـ اقتصادي و توجيه ايدئولوژيك يك سيستم هستند:
الف) نوعي نگاه ايدئولوژي رسمي انحصارطلب و تماميت خواه بر طرد تمام ديدگاه ها و جريانات ديگري و مخالف استوار است.
ب) يك حركت و جنبش سراسري كه خواهان برابري تمام اقشار و طبقات اجتماعي است اما خود بر محوريت يك رهبريت تماميت خواه و انحصار طلب شكل گرفته است كه خصلتي اقتدار گرا هم دارد
ج) كنترل همه جانبه بر وسايل ارتباطي و ابزارهاي سركوب.
د) هدايت بوروكرايتك اقتصاد و روابط اجتماعي از طريق كنترل دولتي يا جامعه پذيري.
در چنين رژيمي به دليل كاركرد ماهوي كه دارد همه ابزارهاي ممكنه براي تغيير گفتمان رژيم به بن بست ميرسد لذا نيروي مخالف به جز اسلحه راه ديگري را در پيش رو نخواهد ديد!
رژيم توتاليتر امكان هرگونه ديالوگ و گفتوگويي را با مخالفانش از ميان برداشته است و هيچ زباني جز زبان سلاح اين مونولوگ را بدل به ديالوگ نميكند!
دكتر قاسملو در اين رابطه معتقد است: "مبارزه مسلحانه حاصلِ به بن بست رسيدن گفتمان و ديالوگ با رژيم جمهوري اسلامي، به ضرورت تبديل شد!"
2: فصل سكوت اسلحه:
مبارزات سياسي جنبش كوردستان شاخصه اي چند وجهي دارد كه مبارزه مسلحانه يكي از وجه هايش به حساب مي آيد.
بعد از سركار آمدن دولت اصطلاحات در چهارچوب رژيم توتاليتر جمهوري اسلامي،جنبش كوردستان به دليل كم كردن ميزان خسارت جنبش و بهانه ندادن به دستگاه سركوب حاكميت تصميم به مسكوت كردن صداي اسلحه گرفت، احزاب مشاركت كننده در جنبش تا عمق خاك اقليم كوردستان عقب نشيني كرده و مبارزه ي خود را در بعدهاي مدني تعريف نمودند. سكوتي كه به فاصله ي زماني بيست ساله اي انجاميد. اما رژيم جمهوري اسلامي به دليل ماهيت توتاليتر و اقتدارگرايش به هيچ عنوان توانايي استفاده از امتياز داده شده از طرف جنبش كوردستان را نداشت،لذا از نبود راديكاليزم مسلحانه بر عليه خود، شروع به قلع و قمع تمام مخالفين اش علي الخصوص در جنبش كوردستان نمود، حاصل اين بيست سال سكوت چيزي نبود جز ترورهاي كور، تماميت خواهي بيشتر رژيم( تماميت خواهي كه با صدور انقلاب و ايدئولوژي شيعي-ايراني به مرحله اجرا در آمد) امنيتي شدن بيشتر فضاي كوردستان و همچنين سلطه بيشتر نيروهاي امنيتي بر تمام شاكله قدرت و سيستم اجرائي حاكميت. جمهوري اسلامي از سكوت نيروهاي راديكال چنان پا را فرا گذاشت كه حتي بانگ تمام شدن جنبشي در كوردستان را در بوق و كرنا كرد! در همان حال با نبود نيروهاي رهايي بخش در جغرافياي سياسي كوردستان دستگاه امنيتي حاكميت تصميم به:
الف) اسميلاسيون فرهنگي كوردستان
ب) اجير نيروهاي بومي بر عليه مردم كوردستان
ج) امنيتي كردن بيشتر فضاي كوردستان
گرفت.
جمهوري اسلامي هر صداي ممكن را با بهانه ي امنيتي در نطفه خفه نمود. بيست سال سكوت اسلحه حاصلي نداشت جز افسارگسيختگي بيشتر توتاليتاريزم.
3:زمان چيدن ميوه توتاليتاريزم! :
رژيم توتاليتر به دليل ماهيتي كه دارد در امنيت كيانش سعي ميكند تمام نيروهاي مخالفش را حذف نمايد، همچنين در اين امنيت شروع به گسترش مرزهاي تحت سلطه ي اش ميكند حتي مرزهايي بيرون از چهارچوب جغرافيايي خويش، در همان حال سيستم جامعه پذيري را دنيال مينمايد، رژيم توتاليتر به شدت با ابزار رسانه و همچنين آموزش اجتماعي افكار عمومي جامعه را به سوي نيازها و منافع خويش سوق ميدهد،همچنين رژيم توتاليتر با ارائه آپشنهاي خاص خود دست به معامله ديپلوماتيك با جامعه جهاني ميزند، معامله اي دو سر برد! امتياز دادن به خارج در قبال سكوت در برابر سركوب.
جمهوري اسلامي تا هم اكنون در پيش برد اين ماهيت موفق عمل نموده است!
الف) جمهوري اسلامي در اين چند سال توانسته است افكار عمومي مركز را تحت شعاع قرار دهد و مركز جغرافياي ايران را هم سو با سياستهاي سلطه آميزش قرار دهد.( براي نمونه فقط كافي است به هم انديشي طيف وسيعي از به نام اپوزسيون ايراني جمهوري اسلامي با سياستهاي جمهوري اسلامي بنگريد يا همگرايي تفكر امثال عليزاده، نگهدار و غيره... با سياستهاي سركوبگرانه جمهوري اسلامي، يا ميتوانيد حجم استقبال ايرانيان با شخصيت تروريستي به نام قاسم سليماني را در نظر بگيريد يا نگاه فراگير ايرانيان به موضوع كوردستان و هم سو بودن تفكرشان با جمهوري اسلامي)
ب) رژيم توتاليتر جمهوري اسلامي در سطح منطقه اي به دليل امنيت كيان اش توانسته است صدور انقلابش را تا مرزهاي سعودي،لبنان،فلسطين،بحرين، افغانستان، عراق، سوريه، سومالي، نيجريه و غيره به مرحله اجرا بگذارد.
ج) جمهوري اسلامي با حل موضوع هسته اي خويش توانسته است افكار عمومي غرب را به سوي خود جلب نمايد و همچنين در قبال حل موضوع هسته اي سكوت جوامع غربي را در برابر نقص حقوق بشر به دست آورد.
در چنين فضايي و چنين امنيتي، ساده انگارانه است انتظار داشته باشيم جمهوري اسلامي در برابر مبارزه اي صرف مدني شروع به عقب نشيني خواهد كرد. ضرورت اسلحه براي تبديل منولوگ به ديالوگ اصلي ترين هدف جنبش رهايي بخش كوردستان از مبارزه مسلحانه بايد در اين مقطع زماني باشد. يك مبارزه راديكال ميتواند هم افكار عمومي جامعه مركز را از يوغ همسان سازي توتاليتاريزم رها سازد، هم امنيت ماهوي رژيم را به چالش كشد هم در همان حال صدور انقلاب رژيم را دچار كشيدگي سياسي نمايد.
در چنين فضايي ميتوان اميد داشت اسلحه منولوگ را به ديالوگ تبديل نمايد.
برچسب: ،
امتیاز:
بازدید:
+ نوشته شده: ۳ ارديبهشت ۱۳۹۹ساعت: ۰۱:۱۰:۲۷ توسط: مينيس وبلاگي در زمينه علمي آموزشي و مطالب سرگرمي از قبيل بيوگرافي داستان و حكايت و مطالب خواندني جالب ميباشد. موضوع: